روزمرگی

خیلی نا مرتب و بی نظمی وای بیچاره زنت !

جمله ای بود که مادرم امروز بعد از رویت اتاقم قرائت کرد . گفتم بابا الان نامرتبه دنبال یه چیزی میگشتم گفت نخیر اگه من همون قبلی ها هم نمیگفتم عمرا جمع نمیکردی .

فرمودیم اتفاقا من خیلی منظمم . عمرا ! نمی گفتی هم خودم جمع میکردم

فرمودند : !!!

گفتم : ;)

فرمودند : باشه ، تنها جایی که من بهش دسترسی ندارم و اصلنم سرم نمیشه و فقط خودت سرش میری کامپیوترته . برو خودت ببین چقدر نامرتبه .

چیزی نفرمودیم ! قانع شده بودم . تا حالا تو عمرا انقدر قانع نشده بودم . این بار رو مادرم برد !

یه نگاهی به دسکتاپم کردم :

:| 

تعداد آیکون ها روی دسکتاپم 8*17= 136 تا بود ! 

تازه دقت کردم دیدم یه سری آیکون دیگه هم اون گوشه هست که دیگه تو دسکتاپ جا نشده ، برا همین رفتم از طریق my computer توی فولدر دسکتاپم ، با این صحنه روبرو شدم : 

هزار و سیصد و چل و شیش آیکون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عدد بزرگیه !

با یه حساب سر انگشتی ( 1346 تقسیم بر 136 ) فهمیدم تقریبا 10 تا دسکتاپ دیگه من اون گوشه دارم که تو دسکتاپ جا نشده !

خواستم یکم چیزا تو دسکتاپمو بریزم تو درایو هام مرتبشون کنم مادرمو صدا بزنم بگم بیا ببین چقدر مرتبه . 

با این صحنه مواجه شدم : 

اصلا ترسیدم کامپیوترمو که خاموش کنم دیگه روشن نشه . 

این بازی رو من باخته بودم 

اومدم تا مادرم ندیده کامپوترو خاموش کنم که دیدم دکمه ی shutdown به اذن خدا نیست :دی

یاد حضرت علی افتادم که لباسش گیر کرد به در :دی

رفتیم از مادر عذر خواستیم و برگشتیم با کامپیوتر هنگ شده شروع کردیم به نقاشی کردن :

و چه شباهتی داشت :